Al voor de drie en zestigste keer!
Eerst de voorbereidingen: zelf een taart maken!
Daar heb ik me weken op verheugd.
Het fruit is hier zo lekker dat een kwarktaart met vruchten een traktatie moet zijn.
Yoghurt en fruit, in dit geval mango, vormen geen probleem.
Ook slagroom, biscuit en boter vind ik makkelijk.
Gelatine, dat is moeilijker. Na veel zoeken en vragen vind ik een soort jelly bij ABD, een winkel met bakkersspullen in Singaradja. Een vorm is niet te vinden en ik besluit een stenen pizzaschaal te gebruiken.
De bodem bestaande uit gemalen biscuit met gesmolten boter is gauw gefikst.
Hoe ik de jelly moet gebruiken is me een raadsel.
In het Bahassa Indonesia staat er dat ik de jelly moet koken met 750mg. water maar yoghurt kan ik toch moeilijk koken. Ik besluit de jelly op te lossen in kokend water en dan door de yoghurt met slagroom te mengen. De fijngesneden mango er door en het geheel gestort op de bodem in de koelkast. Stiekem natuurlijk even gesnoept en het is heerlijk!
Als ik wakker word, het is dan 6 uur in de morgen, realiseer ik me dat ik in Nederland nog niet jarig ben. Daar heb ik nog een uur te gaan.
Raar toch dat je in tijd leeft die elders nog niet bestaat.
Het heeft dus ook geen zin op de email naar berichten te kijken.
Ik voel voorzichtig aan de taart in de koelkast en hij lijkt opgestijfd. Gelukkig!
Smaak lijdt geen twijfel, die is prima!
We ontbijten lekker en ik word verwend met kadootjes van Pim en Gerrie en Carla die een paar daagjes bij ons logeren.
Ik krijg oorbellen, mijn leeftijd in kaarsen, een waaier en een fraai, houten doosje voor tissues.
Na het ontbijt drinken we koffie met de zelfgebakken kwarktaart.
Eenmaal in de open lucht wordt hij al gauw soepel en loopt uit maar............. de smaak is hemels!
Na de koffie brengt Pim me op de brommer naar school.
Ja, ja, ik volg hier op vrijdagmorgen les in het Bahassa Indonesia bij Coba op de bibliotheek.
Na de les gaan Pim en ik samen lunchen in Lovina.
Ik kies voor drie soorten udang, garnalen. Drie bereidingen om te kunnen vergelijken.
Udang in een tempura-beslagje, udang gepaneerd op zijn Javaans en udang in een jasje.
Een jasje van een soort bladerdeeg waarin springrolls zitten, ook een favoriet van mij.
Dat alles met een grote Bintang om de hitte van de pepertjes weg te spoelen.
Het is heerlijk!
Laat in de middag arriveren we weer in de villa.
Meteen maar weer aan de Bintang, dit keer met kroepoek door Elsa gebakken.
Als verjaarsverrassing heeft Elsa voor mij nasi campur gemaakt.
Dat is nasi kuning, gele rijst die geluk geeft, gecombineerd met allerei bijgerechten, zoals in reepjes gesneden rundvlees, kip, vis, groente en geraspte kokos.Heerlijk! We smullen er met zijn allen van.
Na de maaltijd nog een keer iets van de taart, dit keer de kwarkvulling in een wijnglas met een topping van mangojuice. Elsa is een wereldwonder in de keuken!
En nog economisch ook, daar hou ik van!
Met volle maag kijken we tv: de herhaling van "De wereld draait door" en het journaal.
We zien gladheid, sneeuw, ongelukken en veel regen en zijn het eens dat je beter hier kunt zijn.
Ik kijk nog even naar de mail en naar mijn facebook.
Dank voor alle gelukwensen, ik stel ze op prijs!
Tevreden duik ik mijn bed in.
Weer een jaar verder! Het gaat wel snel sinds ik vijftig ben.
