Deze week waren we 40 jaar getrouwd.
En hoewel het in ons gezin gewoonte is alles te vieren besloten we het dit keer anders aan te pakken.
Het is voor ons een droom om gedurende langere tijd met vakantie te gaan.
En ons veertigjarig bestand vormde de aanleiding dit nu te doen.
De duur was geen probleem, we zijn gestopt met werken en kunnen makkelijk vier maanden weg.
De locatie ook niet.
Vanaf 2002, het jaar dat Egbert stage liep aan de universiteit van Salatiga op Java zijn we bijna ieder jaar enkele weken in Indonesie op reis en op bezoek.
Het land heeft ons hart gestolen, net zoals veel andere landen in Azie.
We zijn van de mensen, de cultuur, het leven en niet te vergeten het voedsel gaan houden.
Vier maanden lang wonen in dit land maakt het mogelijk de kennismaking uit te breiden.
En daar zijn we nu mee bezig.
We vierden ons feestje met een etentje in Lovina.
Toen we reserveerden gaven we aan dat het ter gelegenheid van ons 40-jarig huwelijksfeest was.
Die reden maakte de bijeenkomst groots en meeslepend al hoewel we het maar met zijn tweeen vierden. 40 jaar is ook hier een hele lange tijd.
Dat wordt gewaardeerd.
De kok maakte een prachtig kunstwerk uit een meloen en we dineerden vorstelijk.
Wat?
Je zult het niet geloven maar we kozen voor wild zwijn net zoals op de huwelijksdag in 1971 in de
Koppren Smorre.
Het staat ons nog al gisteren voor de geest.
Dank voor de felicitaties die we mochten ontvangen.
En Marti en Brigitte voor de champagne.
