In overleg met Elsa, onze kok maakten we een keus van vijf gerechten uit een lijst van 24.
Te simpele gerechten vielen af, die konden we ook van Elsa leren.
inkopen doen op de pasar |
En ook thuis in Nederland te maken.
Een dag voor aanvang deelden we mee wat we gekozen hadden zodat onze juf de boodschappenlijst kon samenstellen.
Ons menu was:
tum ajam: kip gestoomd in bananenblad;
satay ikan tuna bumbu bali: tonijn saté;
uraban: een groentegerecht;
tempe bumbu manis: tempe in zoete saus;
ikan bumbu sere dengan sambal terasi: ikan met sere en sambal trassie.
's Morgens om half acht moesten we aanwezig zijn op de pasar in Lovina. Om zeven uur zaten we al in de bemo, soort openbare taxi.
De pasar is een overdekte markt waar je levensmiddelen, groente, fruit, vlees en vis kunt kopen.
Ook potten, pannen en plastic spul kun je er aanschaffen.
Samen met onze juf maakten we een rondje over de markt alvorens te beslissen waar wat te kopen.
We kochten een kilo tonijn, een kilo kipfilet, veel groente en kruiden, eieren, bananebladeren, kooltjes, wat fruit en nog veel meer.
Onze juf vertelde over de kruiden, de groente en het fruit.
Waar je op moest letten, wat de harga local (prijs voor de Balinese mensen) is en hoe je kunt voelen of iets rijp (matang) of te rijp is. Leerzaam!
We mochten allen nog wat taartjes kiezen met een kleur waarvan je denkt dat als je ze eet het glazuur van je tanden springt. Ik at er eentje, mijn gebit is gelukkig nog in orde.
Met de taartjes en alle boodschappen liepen we terug naar de warung waar we een ontbijt aangeboden kregen.
Onderdeel waren natuurlijk de taartjes.
Daarna met de bemo terug naar huis.
's Middags om half vijf werden we verwacht voor de kookles.
Eerst namen we per gerecht de ingrediënten door en de wijze van snijden en bereiden.
Irma maakte per gerecht een foto van de ingrediënten.
Ik sneed de tonijn in blokjes en bbq-de die stokjes.
Maakte de marinade en ook de saus: een bumbu bali.
Irma hield zich bezig met de uraban, een groentegerecht.
Wes was druk met de tum ayam, in bananenblad gestoomde kip.
We maakten ook de tempe bumbu manis en ikan bumbu sere met sambal terasi. Of dat thuis ook zo gaat lukken moeten we nog zien. Hopen, bidden, duimen!
Om zeven uur verscheen Pim in de keuken en toen alles klaar stond gingen we aan tafel.
We hadden gekookt voor een weeshuis en kregen de restanten keurig verpakt mee naar huis.
De volgende dag lunchten we nog een keer met de ikan sere.
En aten tussendoor de saté.
Ook weer heerlijk!
Warung Jegeg voor een kookkurus is een aanrader en onze juf ................ een topper!