Tweede kerstdag

"Tot zo ver onze kerst",  schreef ik in mijn laatste blog op eerste kerstdag.
Nou die kerst kreeg een roerig vervolg.

dineren thuis

Terwijl wij op tweede kerstdag met onze voetjes in het zand op het strand zaten te genieten van ons kerstdiner gebeurde dat, waar ik me al jaren zorgen over maak als we met vakantie gaan.
Mam werd opgenomen in het ziekenhuis in Emmen met opnieuw, na ruim tien jaar een hartinfarct.
In gedachten waren we bij haar maar op een vreemde wijze.
Wes, Irma, Pim en ik bespraken tijdens onze cocktail het verloop in Coevorden.
"Nu stappen Ellis, Paul en Laura wel in de auto,  Gerrit kan wat later, die heeft geluk. Lennie en Martijn zijn helemaal gauw klaar die slapen er al".
Toen wij naar huis gingen gingen zij in onze planning aan de borrel.
De werkelijkheid was anders:
Mama maakte op tweede kerstdag Lennie en Martijn 's morgens vroeg wakker met de mededeling dat ze heel erg benauwd was.
Lennie regelde meteen dokter, die regelde ambulance en voor ieder het goed en wel besefte lag mama op de hartbewaking in het ziekenhuis waar ze meteen gedotterd werd.
Ieder kon in de auto rechtstreeks door naar Emmen.
Het waren spannende dagen. Dank zij de moderne media veel en rechtstreeks contact.
Mama wilde absoluut niet dat we naar huis kwamen.
Ook de verpleging gaf aan dat het verstandig was het beloop even af te wachten alvorens de vakantie af te breken. Het ging op en af, dan weer goed, dan weer heel slecht.
Een tweede operatie volgde omdat de liesader niet goed afgedicht werd door de behandelend radioloog.   Nonchalance, onbekwaamheid, domme pech....................  wie zal het zeggen?
Mama verzwakte nog meer.
Op dit moment gaat het weer opwaarts.
De bloeddruk stijgt, was gezakt tot onder de 50 benedendruk en ze voelt zich ietsje beter ondanks enorme moeheid.  Krijgt zgn. astronautenvoer, dat helpt!
Zitten op de rand van het bed, lopen, alles kost te veel energie.
Nog steeds wil ze niet dat we naar huis komen.
Nu de kinderen afgelopen zaterdag weer naar huis zijn gegaan wordt de beslissing om te gaan makkelijker.  Toch hebben we besloten de vakantie indien mogelijk af te maken.
Het bevalt ons hier uitstekend.  Indien het advies volgt terug te keren zullen we dat per omgaande doen.  Telefoonnummers liggen klaar, we hebben nu alles uitgezocht!

Mijn brussen, (broer en zusters) brachten de kerstvakantie door in het ziekenhuis in Emmen.
Fijn voor mama dat er zo veel aandacht en tijd voor haar was.  Wat dat betreft had ze het niet beter kunnen plannen.
Voorlopig blijft ze in het ziekenhuis, daarna volgt opname op een tijdelijke plek in een verzorgings- dan wel verpleeghuis.  Ondanks haar hoge leeftijd uiteindelijk toch weer terug naar eigen huis en haard.  Dat is het streven.   Geef haar eens ongelijk!
Lof en waardering voor mijn brussen die dat klusje toch maar weer klaarden.
Wij, vooral zij,  zijn er goed in!