Opnieuw leek het erop als of het hele eiland op weg was naar de tempel.
De straten vol met brommertjes met daarop hele gezinnen.
Man, vrouw en één of meer kinderen tussen hen in met in de armen mandjes met offerande.Fruit, klein geld, bloemetjes, eten e.d.
We zagen zelfs een heel geroosterd varken, een zgn. babi guling.
Ieder had een vrije dag om de voorouderzielen na tien dagen aards bezoek uit te zwaaien en te offeren voor hun behouden terugkeer. Pim en ik gingen naar de tempel om de plechtigheid te aanschouwen.
De restaurants deden goede zaken. De buitenlanders zijn onthand zonder personeel.
Zo ook wij. We kozen voor een ikan bakar.
Dat is een soort bbq-gelegenheid aan de zee waar ze verse vis bakken op kokosnootschalen.
De vis kies je zelf uit een bak. Gelukkig hebben wij, lees ik, daar geen moeite mee.
Ik koos dit keer een ikan putih, dat is een vrij dikke vis met heel stug vel en een red snapper.
Die laatste bevalt ons altijd. Udang, dat zijn garnalen waren helaas al op.
Daarbij drink je een grote Bintang, het plaatselijke bier.
Eet je rijst en als groente geven wij de voorkeur aan kangun, een grove, wilde spinazie.Heerlijk in ieder geval! Zeker met het ruisen van de zee op de achtergrond.
Over eten gesproken:
met Elsa bespreek ik op dit moment allerlei recepten.
Vanmiddag maken we black rice pudding.
Vooral een kwestie van geduld, dat is me duidelijk.
De zwarte rijst moet voorlopig een uur koken, dat geeft me even pauze voor dit blog.
Vorige week kochten we twee eenden van de eendenhoeder en maakten we bebek betutu.
Dat is met specerijen gevulde eend gaar gestoomd in bananenbladeren. Heerlijk!
Eerder at ik het als ayam betutu maar het hoort met eend.
De tweede eend bereidden we á la villa Banjar, in kleinere stukjes.
Ook lekker!
We realiseren ons dat we zo langzamerhand moeten beginnen met het aftellen van onze dagen hier op Bali. Natuurlijk vinden we het fijn ieder weer te zien in Nederland en kijken we rijkhalzend uit naar de geboorte van ons tweede kleinkind in maart a.s.
Maar we genieten ook nog erg van de zon en de zee.
Wat zullen we de warmte missen om over de rest maar niet te spreken.
Volgend winter gaan we weer, dat hebben we in ieder geval afgesproken.
