Hij weegt 2705 gram.
Met Irma en met Tycho gaat het goed!
Met Wessel trouwens ook!Weer haalde de tijd ons in.
16 maart was de planning en we hielden rekening met twee weken speling.
Zoals we dat ook deden bij de geboorte van Samoedra.
Maar hij kwam nóg twee weken eerder.
Net ietsje vóór de 38 weken zwangerschap.
Zou hij net zo nieuwsgierig zijn als zijn oma dat hij echt niet langer kon wachten?
Of zou hij zo gastvrij zijn dat hij ons donderdag zelf wil verwelkomen in Nederland?
Vast allebei en vast nog veel meer.
Hoe het zij.............
Vannacht om ongeveer half één had Irma het idee, nog meer het gevoel, dat de baby wel eens zou kunnen komen. Alles was er klaar voor, dus prima!
Om half vier waren de a.s. ouders er toch echt van overtuigd dat de weeën waren begonnen.
Wessel belde de verloskundige die meteen kwam.
Irma bleek al volledige ontsluiting te hebben en de bevalling kon beginnen.
Nu nog naar het ziekenhuis gaan, wat wel de bedoeling was, had geen zin meer.
Helaas, ietsje buiten de waard, in dit geval de kleine Tycho gerekend.
Al hoewel niet zo groot zag hij toch geen kans het geboortekanaal te passeren.
De frequentie van de harttonen nam af.
Midden in de nacht gingen ze met de ambulance dus toch nog naar het ziekenhuis.
Na aankomst werd de kleine Tycho met een beetje hulp heel snel de wereld in geloodst.
En Irma, die bikkel, maar puffen om de persweeën tegen te houden.
Dat was echt naar, zei Wes.
De laatste berichten zijn
dat ze met zijn drieën aan het eind van de middag naar huis mogen.
Waar hij meer dan welkom is.
En terecht komt in een heel goed nest.
Waar opa Geert zaterdag de schuifwand nog plaatste.
En Wes het schilderwerk afmaakte.
Wat zijn we blij met onze tweede kleinzoon!
Nog een paar uurtjes dan kunnen we skypen en hem zien.
Leve de moderne media.
Maar bovenal: leve Tycho!
