Dit keer willen we graag aanwezig zijn bij de geboorte van ons derde kleinkind.
Niet zo zeer tijdens de geboorte maar meer vlak er na.
En dat gaat lukken dit keer!
1 juni vlogen we met de Emirates via Dubai naar Jakarta.
En dat is ons goed bevallen om meerdere redenen.
1. de vlucht bestaat uit twee delen: het eerste deel van Amsterdam naar Dubai ongeveer 6 uur.
Het tweede deel van Dubai naar Jakarta, ongeveer 8 uur.
Een dergelijke tijd is prima vol te houden in een vliegtuig.
Pauze in Dubai varieert van een half tot vier uur.
2. lekker eten, dat zijn we eerlijk gezegd niet gewend in de lucht.
Om jullie even het water door de mond te laten lopen: vooraf een stukje zalm op een bedje van rauwkost met een heerlijke dressing, als hoofdgerecht kip onder een kostje van groene pesto met van die plat geslagen spaghetti, (tartella?) en als toetje cheesecake.
Daarbij een lekker wijntje uit Frankrijk.
3. opmerkelijk meer beenruimte in het vliegtuig.
Emirates heeft nieuwe vliegtuigen en dat merk je.
Zo hebben ze b.v. een camera net onder de neus van het vliegtuig zodat je mee kunt kijken recht voor je en ook eentje onder het vliegtuig. Heel grappig om net als de piloot te kijken.
Ik verheugde me op het zicht op Istanboel maar helaas................ veel bewolking!
Volgend keer beter.
In Dubai brachten wij vier uur door op de luchthaven.
Een luchthaven die iets heeft van verkeersplein Oude Rijn: een grote cirkel met haaks daarop stralen.
Wij liepen straal West en Oost, enorm lange wegen begrensd door glazen wanden en plafonds,
Aan beide zijden winkels met ook veel glas en nog veel meer spullen.
"Kopen, kopen, kopen", zou Joep van het Hek zeggen.
"Shop until you drop" is hier het gezegde.
In Jakarta stond Egbert op ons te wachten. Hij had daar een congres zodat we samen naar Yokja konden reizen. Dat was heel gezellig!'s Avonds om negen uur kwamen we aan in Yokja en na een kwartiertje waren we thuis.
Wat is de kleine Samoedra groot en wijs geworden en praten als Brugman, of moet ik zeggen als de huidige president van Indonesië?
Hij brabbelt voornamelijk in het Bahassa maar kent veel woorden in het Nederlands.
Passief verstaat hij alles in het Nederlands, actief prefereert hij zijn moerstaal.
Dat is ook wat hij spreekt op school en op de straat.
Na een poosje brachten ze ons naar ons logeeradres: homestay Venetia 2.
Daar deden we die nacht geen oog dicht.
