Ilyas Hendrik Wits.

Ja, ja, Ilyas Hendrik Wits is er en hij mag er zijn!

7 juni 's morgens om vijf uur ging de wekker, tegenwoordig de telefoon.
Gauw douchen, aankleden, ontbijten en met de brommer naar het huis van Egbert.
Daar om zes uur met de auto richting ziekenhuis.
Om half zeven kwamen we hijgend binnen in de kamer van Nonie.
Nonie was al klaar voor de keizersnede die om 7.00uur zou plaatsvinden.
Catheter geplaatst en infuus aangelegd.  Monter lag ze in haar bed.
Ibu had de nacht op een extra bed in de kamer van Nonie doorgebracht en blijft daar slapen tijdens de dagen dat Nonie in het ziekenhuis is.
Iets voor zevenen reden we haar met zijn allen richting o.k. en namen afscheid.
Binnen een kwartier zou de baby er zijn en mochten we kijken in een aangrenzende kamer waar de baby verder onderzocht zou worden.
Egbert mocht niet aanwezig zijn bij de keizersnede, dat was hem van te voren verteld.
Een kwartier verstreek, een half uur, drie kwartier.....................    ik begon langzamerhand te denken dat er wel eens iets niet in orde kon zijn.
Om kwart over acht werd Egbert geroepen.
Ilyas Hendrik was er om 7.54 uur en alles leek in orde.  Egbert naar binnen en ik al snel er stiekem achteraan. Dat lukte. 
Ik kwam in een lange, glazen hal en door het raam zag ik Egbert bij een bedje met een klein blank babytje met heel veel pikzwarte haren.
Dat moest hem zijn.
En natuurlijk zegt iedere oma dat van haar kleinkind maar dit  was toch wel één van de drie mooiste ter wereld.
De zuster masseerde zijn voetzolen.
Egbert fluisterde de gebeden uit de Koran, door Ibu op een briefje geschreven in zijn rechter en linker oor en daarna nam de  kinderarts hem over.

Door het raam kon ik de controles volgen.
Gehemelte aftasten, ruggegraat, heupgewrichten, gewicht, lengte, eigenlijk zoals dat ook bij ons gaat.
Daarna, heel speciaal, kwam er een groot stempelkussen, werd Iyas' voetje op het kussen gedrukt en daarna op de geboorteakte.  Nog een keer op een papier voor het ziekenhuis.
Toen de andere voet.  Ook twee keer.  Eén van de afdrukken werd op het bedje bevestigd.
Na het onderzoek werd Ilyas ingebakerd en in zijn bedje gelegd.
Om de tien minuten kwam er een nieuwe baby binnen.
Soms in de couveuse, eentje van 1500 gram zelfs aan de beademing, meestal gewoon in een bedje net als Ilyas.  Kortom allerlei kleuren en maten.  Geweldig!
Nonie zou om een uur of elf terugkomen in haar kamer.
Ik bleef kijken bij de baby's, het was ontroerend telkens weer zo'n Indonesische familie heel blij naar hun kindje te zien kijken en het commentaar te horen.  Niet te verstaan helaas.
En de aanwas ging maar door.
23 zouden er op 7 juni uiteindelijk komen.

Ibu wachtte Nonie beneden bij de o.k. op.

Iets na elven kwam ze naar boven.
Heel blij dat alles goed was en opgelucht dat het voorbij was.
De pijnbestrijding was nog aangesloten dus ze had nergens last van.
Egbert en Pim haalden wat te eten bij de dichtstbijzijnde warung en we hebben om een uur of twee heerlijk met zijn allen gegeten.
Nonie kreeg nog een soort soep om de borstvoeding te stimuleren.

Ibu en Egbert gingen daarna met de placenta naar huis. Ibu waste daar de placenta en liet hem zakken met heel veel zout erbij en bloemetjes in een soort urn.  Egbert had inmiddels een gat gegraven in de tuin en daar begroeven ze samen de urn met de placenta. Er werden bloemetjes op de plek gestrooid. Later als Nonie weer hersteld is wordt hij opgegraven en verplaatst naar hun huis in Slawi naast de pot van Samoedra.

Toen Egbert en Ibu weer terugkwamen namen wij afscheid van Egbert, Nonie, Ibu en Ilyas en namen Samoedra mee naar ons huis.  Zwemmen wil hij altijd, dus geen probleem.  's Avonds om een uur of acht kwam Egbert hem weer halen.
Nu zit ik in Venetia 1 waar wifi is  en over een uurtje gaan we weer naar het ziekenhuis.
Wij hebben de brommer van Egbert ter beschikking dus geen probleem.
Ter info:
Ijyas komt van Elia, de profeet die zowel in de Christelijke bijbel, de Koran als de Thora voorkomt.  Lees over hem in het evangelie van Johannes,  N.T.
Hendrik is naar mijn vader die Hendrik Schuurman heet en op 7 februari 1999 is overleden.
Wat zal mijn vader trots zijn als hij daar boven op zijn wolk ziet dat er een kleinzoon naar hem genoemd is.  Ook mama was er blij mee.
Haar eerste reactie was:  "Wat zou papa dat mooi hebben gevonden".
En dan nog wat maten, ook niet onbelangrijk.
Ilyas is 51,5 cm. lang en weegt 3870 gram. 
De omtrek van zijn hoofd (lingkar kepale) =  34,5 cm en hij is baby nr. 622 van dit jaar in Rumah Sakit Panti Rapih.  Hij werd geboren om 7.54 uur op 7 juni 2012.
Apcarscore na de geboorte 8,  na 5 minuten 9.
Eén puntje aftrek omdat hij een beetje sloom was na de geboorte, één puntje minder omdat hij een beetje blauw was.  De blauwe kleur was na twee minuten verdwenen.
Hij bleef het eerste half uur een beetje sloom, waarschijnlijk door de narcose.
"The delivery took quite some time cause it was the second", zei de zuster.
Wellicht daardoor ietsje meer van de narcose meegekregen dan de bedoeling is.
En vandaar ook dat zijn voetzolen regelmatig werden gekieteld het eerste half uur.

En tot slot het stempelkussen.
Egbert vertelde me het volgende:
In Indonesië wil iedereen een laki-laki, dat is een zoon.
Vroeger hadden ze geen fototoestellen.
Het gebeurde dat meisjes werden geruild voor een jongen.
De ouders moesten dan bewijzen dat de jongetjes-baby van hen was.  Dat was lastig.
Dus wordt er een voetafdruk op de geboorteakte gemaakt en eentje extra voor in de wieg,
Akte en wieg moeten overeenstemmen als je de baby mee naar huis neemt.