Zij vertelde ons dat er een Nederlandse school bestond in de stad, nota bene vlak bij ons hotel, dat ze die al weer heel wat jaren geleden met andere expats had opgericht en dat haar dochters die school ook hadden bezocht. Belangrijkste was natuurlijk ook dat ze erg tevreden was over de school.
De school is een taal- en cultuurschool aanvullend op ander dagelijks onderwijs in Indonesië.Er zijn verschillende groepen, voor Samoedra is "de taaltuin" van toepassing.
Een soort peuterspeelzaal, ze noemen het taalspeelgroep voor kinderen van twee tot vier jaar gedurende drie ochtenden per week.
Bestemd voor kinderen met een Nederlandse of Vlaamse achtergrond.
Pim, Egbert en ik namen een kijkje.
Sabine, de juf, ontving ons en vertelde dat de ochtenden vooral gericht zijn op het vergroten van de mondelinge taalvaardigheid en het begrijpen van de Nederlandse taal.
Ook het wennen aan een dagstructuur vindt de juf belangrijk.
In de kring lezen ze prentenboeken, zingen Nederlandse liedjes en versjes.
De ochtend begint met spelen waaraan de juf heel actief mee doet.
Daarna activiteiten in de kring en de ochtend wordt afgesloten met lessencycli rond een thema waarin nieuwe woorden worden aangeleerd en geoefend.Het eerste deel van de ochtend maakten we mee en dat was reuze leuk.
Het niveauverschil tussen de kinderen is enorm.
De groep bestaat overigens uit zes kindjes: Alice, Dayton, Hope, Yonah, Aurora en Samoedra.
Een exotisch geheel!
De afgelopen week is Samoedra iedere ochtend naar de taaltuin geweest en hij vindt het er leuk!
Wij ook trouwens!
Vanaf vandaag is het zomervakantie maar in augustus begint de school weer.
Voor de basisschoolleerlingen zijn er drie groepen en er is één groep voor het voortgezet onderwijs.
Doelstelling is dat de leerlingen op taalniveau gelijk blijven aan de leerlingen op school in Nederland.
Er wordt overigens alleen aan de taalvaardigheden gewerkt.
Het niveau wordt vastgesteld door middel van CITO taaltoetsen.
Het gebouwtje oogt kindvriendelijk: er zijn drie groepslokalen, een kantoor, een bibliotheek, een multifunctionele ruimte, een voortuin en een zijterras.
Sabine is de enige leerkracht, zij heeft de Nederlandse lesbevoegdheid en geeft aan alle groepen les.
Naast Sabine is er nog een coördinator.
De vakanties stonden vermeld op een poster, vanzelfsprekend zijn er merkwaardige vrije dagen.
B.v. de geboorte van de profeet op 4 februari, Warsakdag op 6 mei en Onafhankelijkheidsdag op 17 augustus.
Ook het lesgeld stond vermeld:
Er is een inschrijfgeld verschuldigd van Rps. 100.000.
Het lesgeld bedraagt voor één jaar Rps. 4.700.000 en de eigen bijdrage is ook Rps. 4.700.000.
Maar las ik, kinderen met de Nederlandse nationaliteit betalen uitsluitend het lesgeld omdat de Nederlandse overheid het onderwijs subsidieert.
Egbert en Nonie hebben een intakegesprek begin augustus en ik denk wel dat Samoedra vanaf augustus leerling zal zijn van de Taaltuin, Nederlandse school in Yokyakarta.
