Ter gelegenheid van mijn verjaardag kwamen Egbert, Nonie en de kinderen een weekje logeren in Lovina. Ze kwamen met de bus.
Pim had een auto gehuurd en de dag voor aankomst reden we naar Pembuteran.
Daar bezochten we de schildpadfarm en snorkelden gedurende de middag.
's Avonds lekker verse vis gegeten en geslapen in Tirta Sari.
Echt een aanrader!
De volgende ochtend heel vroeg naar de haven in Kilimanuk waar de boot zou aankomen.
Via de telefoon kregen we snel contact met Egbert en bleken ze nog op zee te liggen en te wachten op een plekje in de haven. Na ongeveer een uur was het zo ver en kwamen ze eraan!
Samoedra al rennend vooruit toen hij ons zag, Ilyas rustig in de kinderwagen.
Ze hadden een goede reis gehad met de bus en de kinderen hadden vrijwel de hele nacht geslapen.
Wat hen betreft voor herhaling vatbaar deze manier van reizen.
In de villa aangekomen aten we een broodje en zwommen we wat in het zwembad.
Daarna gingen de kinderen, de ouders trouwens ook naar bed voor een dutje.
Negen december werd ik 's morgens gewekt met kindergezang.
Dat was lang geleden dat er zo uitbundig voor me gezongen werd.
Je kunt merken dat Samoedra op een nederlandse school zit want de Sninterklaasliedjes en het Lang zal ze leven wisselen elkaar zonder problemen en in goed verstaanbare taal af.
We dronken koffie en aten heerlijke taart.
Ik op mijn nieuwe hoge stoel met heerlijke steun in de rug die ik voor mijn verjaardag van Pim kreeg.
En in mijn oren prachtige oorbellen van de kids.
's Avonds gingen we naar Sea Breeze, restaurant aan zee met rustige life muziek en heerlijk eten.
Het was volle maan en werd een prachtige avond.
Ieder dank voor de goede wensen via de mail.
Ze hebben beslist geholpen en hun werk gedaan.
Dat blijkt!
De rest van de week brachten we door op en rond de villa.
Balletje trappen in de tuin, wandelen naar het dorp, zandkastelen bouwen aan het strand en lekker zwemmen in het zwembad. Meer heb je ook eigenlijk niet nodig met die kleintjes.
Eén dag huurden we een auto en maakten een prachtige tocht door de bergen naar Lemukih waar hele grote watervallen zijn.
Na een week moest Egbert weer aan het werk.
Dat was jammer!
We brachten hen weer naar de bus en kregen de volgende ochtend een telefoontje dat ze goed aangekomen waren.