zondag 22 september 2013

Wonen aan de Beach Drive

De komende weken wonen we in Victoria op de Beach Drive.
In een prachtige woning in een chique villawijk.                               
De huizen aan de overkant van de straat liggen aan de oceaan.
Wij zitten op de tweede rang, we zien de oceaan tussen de huizen door of er overheen.
De huizen in deze wijk liggen allemaal ongeveer een meter boven het maaiveld.
Al doende leert men:   het water is wel eens over de weg heen gekomen.
In het basement bevindt zich een sousterrain.
die zwarte auto, de "kleine"  is de onze
In ons huis is dat de woning van Breanne, dochter des huizes die in Victoria studeert maar elders stage loopt.  Soms is ze er en dan weer dagen niet.
Onze woonkamer ligt dus een meter hoger dan de tuin.
Je kijkt letterlijk op de straat.
Het huis staat als een soort bunker met kleine ramen naar de straatkant.
Daar bevinden zich de slaapkamers.
De achterkant grenst aan een grote tuin die nergens omheind is.
Gisteren zaten we te skypen met Wessel, loopt er opeens een enorm hert met groot gewei, misschien een rendier, grootte paard, door de tuin.  Ik schrok ervan.
Pim met de i-pad er achteraan.
Tycho vond het prachtig!

Met zes treden kom je via de voordeur binnen, beneden via de garage ook een entree.
Een lange gang verbindt voor- en achterkant van de woning.
De achterkant ligt ook hoog en is erg open, veel glas dus ook veel licht.
Ik vind het een erg mooi huis.
Wel erg groot, in het begin wist ik niet goed de weg.
Nu weet ik zelfs alle lichtknopjes te vinden.
Ik ben inmiddels in enkele Canadese woningen geweest en het bevreemdt me dat er nooit een apart toilet is.  Altijd word je naar de badkamer gestuurd.
En daar zit je dan tussen de toiletartikelen en de handdoeken van de gastvrouw.
Ongerieflijk op het gerief,  zeg maar.                                         
zoekplaatje, toos in de keuken
                                                                                       
Onze woonkamer is heel erg groot, we zitten er nooit.   Er achter is de eetkamer, daar hebben we de laptop geinstalleerd.
En daar achter is een grote woonkeuken met heerlijke grote tafel en stoelen.  Eigenlijk zitten we altijd daar als we thuis zijn.
Het doet me denken aan mijn eerste keuken in Hengelo, ook een woonkeuken.  In mijn volgende huis   (?)  zou ik wel weer een woonkeuken willen.  Ik vind het er knus, lekker warm en gezellig, een beetje het hart van het huis.

De tuin is enorm groot.  Eigenlijk weet ik niet eens waar hij eindigt aan de achterkant.
Omdat het woonniveau wat hoog ligt kom je vanuit de keuken op een  houten terras ondersteund door palen.  Daar staat een enorme elektrische bbq.  Nog niet gebruikt!
Maar dat gaat beslist gebeuren met een heerlijke prime rib erop.         
Ik heb er nu al zin in.                                       
Vanaf het terras daal je via een houten trap af in de tuin.
Gelukkig komt er af en toe een tuinman voor het onderhoud van de tuin.

Een grote Safeway supermarkt is enkele minuten rijden van ons huis verwijderd.
Daar doe ik de boodschappen.
Het leven is hier duur.
Alles kost ongeveer het dubbele van de prijs in Nederland maar het is van een uitstekende kwaliteit.
Biologisch dynamisch, "organic" zeggen ze hier is de standaard.
Op alles zit statiegeld, zelfs op het blikje van het bier en het karton van de melk of jus.
Afval wordt in vier tonnen verzameld: papier, plastic, organisch en echte viezigheid.
Er komen ook verschillende soorten vuilniswagens langs voor de diverse tonnen.
De wagens hebben dezelfde kleuren als de tonnen dus je weet wat ze ophalen.
Over het algemeen regelt Breanne dat, de tonnen staan beneden en zij woont beneden en kent het ophaalschema. Op straat is het erg schoon, je ziet geen troep.
Het verkeer is langzaam, traag zelfs.
Er zijn wel verkeersregels van rechts gaat voor of zo maar men doet het kassie an.
Je stopt bij iedere kruising en wie het eerst komt, gaat het eerst.
Men heeft hier alle tijd, lijkt het.
De kruisingen zijn heel overzichtelijk, de wegen breed en er zijn in de buitenwijken geen stoplichten.
Downtown doorsnijden brede eenrichtingsverkeerswegen van drie banen de stad.  Iedereen houdt zich aan "keep your lane"  en zo wordt het verkeer snel afgevoerd.
Files zie je vrijwel niet.