21 april 2014, eerste Paasdag

Op eerste Paasdag besluiten we de bus naar het St. Pietersplein te nemen en ons te laten zegenen door de paus. Het urbi et orbi, de zegen voor de stad Rome en de omliggende wereld.
Dikwijls op tv gezien maar nu een keer er zelf bij zijn, dat is de opzet.
Ik verheug me!
Het is meer dan druk op straat en in de bus.

In de bus staan we stijf tegen elkaar aan geperst, op het St. Pietersplein ook.
We vermoeden dat in de bus Pims rugzak is opengemaakt en mijn portemonnee eruit ontvreemd.
En behalve mijn beurs met inhoud ook passen, creditcard, rijbewijzen e.d.
Geld, 250 euro, net gepind om 's avonds met onze gastvrouw uit eten te gaan.
Zij zou het restaurant uitkiezen, een echt Italiaans restaurant en wij veronderstelden een klein knijpje. We wilden het risisco vermijden niet met creditcard te kunnen betalen, dus gepind. 's Avonds liet ze overigens weten niet langs te komen.
Dat verzachtte een beetje de diefstal.
We besloten niet uit eten te gaan en speelden zo voor ons gevoel weer quitte.
Maar dat slaat natuurlijk nergens op, ze moeten gewoon met hun vingers van mijn spullen af blijven.  Ook vervelend en vooral lastig was het verlies van beide rijbewijzen, bankpassen, VISA creditcard, NS ov-kaart, Museumjaarkaart en diverse winkelpassen.  Als 65 plusser heb je gratis toegang tot de staats musea, echter je moet je wel legitimeren als 65 plus.  Dat deden we met behulp van ons rijbewijs.
We hebben meteen na ontdekking Wessel gebeld en hij heeft alles geblokkeerd.
De juffrouw van de blokkering (?) kon zien dat er nog geen gebruik gemaakt was van de bankpassen en vanaf nu zou dat ook niet meer kunnen.  We waren gerust gesteld.
Vervanging wordt na opgave van verlies onmiddelllijk geregeld blijkt.
Bij thuiskomst had ik al weer een nieuwe pas van de bank en mijn NS ov-kaart was er ook al.
Wat een service.

Na ontdekking van de diefstel gingen we toch maar naar de paus.
Op weg naar het St. Pietersplein liepen we in grote drommen mensen naar het plein.
Het hele plein was al vol!  We vonden een plekje bij de kolommen en met behulp van een verrekijker die we gelukkig nog bezaten, fototoestel trouwens ook, konden we de paus zien staan op zijn balkon.
We konden hem niet verstaan maar klapten als ieder klapte. We vroegen ons af waarom ze geen schermen plaatsten zodat ieder het kon volgen.
Misschien wil de paus dat niet?

Via andere mensen hoorden we dat de paus zijn toespraak begon met
"Broeders en zusters, een zalig en goed paasfeest in de hele wereld".
Hij sprak over de liefde die het gewonnen had van het kwade, de liefde die alles overwint en alles geeft.     1 Corinthe 13, toch?
De liefde die hoop doet groeien in uitzichtloze situaties, daarbij verwijzend naar Israel, Palestina. 
En landen als Nigeria, Soedan, Oekraïne, Syrië en Venezuela. En de liefde die alles overwint. 
 Hij sprak over ziektes veroorzaakt door verwaarlozing en pure armoede.
Over spilzucht waar we zelf verantwoordelijk voor zijn.

Hij maande ons nabij te zijn voor mensen die ons nodig hebben. Hij bad voor diverse landen waar het hommeles is. En hij vroeg om troost voor hen die hun vaderland hebben moeten verlaten.
En wenste ons tot slot nog een keer een zalig pasen. In het Italiaans bedankte hij voor de bloemen uit Nederland en voor het feit dat we er waren.  Toch aardig!
En waarschijnlijk heeft hij nog veel meer gezegd.
Jammer dat we het niet konden verstaan.

Er waren 200.000 mensen op het plein, zei men.
Toen de paus klaar was met zijn toeospraak gingen de klokken luiden.
Ondanks alles toch wel indrukwekkend om met zo veel mensen op het plein te zijn en de paus life te zien met de grote koepel van de St. Pieter op de achtergrond.