Precies een jaar geleden werden we op Bali overvallen door de geboorte van onze tweede kleinzoon Tycho Joris.Ik herinner het me nog goed.
Egbert belde die ochtend heel vroeg dat we Wessel moesten bellen.
Zo hoorden we dat Tycho er was.
Gelukkig gingen we enkele dagen daarna naar Nederland en zagen hem op zijn derde levensdag.
Inmiddels is deze kleine man al weer 1 jaar.
Hij groeide het afgelopen jaar voorspoedig op.
Het was fijn hem van dichtbij te kunnen volgen in zijn ontwikkeling.
We zagen hem pogingen doen zich om te draaien, gevolgd door leren kruipen, zelf de fles vast houden en sinds kort gaan staan.
Ook de overgang van borstvoeding naar vaste voeding was boeiend om te zien.
Vanaf het begin lustte hij eigenlijk alles.
Stukjes brood zonder korst, rijstwafels als koekje, stukjes fruit of groente.
Soms gepureerd met de staafmixer of de blender, soms in hele brokken.
Dat is een nieuwe methode van eten aanbieden aan zuigelingen.
Omdat hij sinds kort staat kreeg hij een heuse schaap- loopkar. Hij kan er op zitten, er achter lopen en van alles erin doen.
Jammer dat we deze eerste verjaardag missen.
Gelukkig is er skype en kunnen we van een afstand mee genieten.
Zondag werd Tyho's verjaardag gevierd met opa Geert, oma Agnes, tante Marijke, oom Ronald, de beide nichtjes Karlijn en Floor en neefje Jeffrey.
Er was een prachtige foto-taart waar Tycho als eerste een handje slagroom van mocht nemen.
Ook de andere gasten kregen een flink stuk, hoorde ik.
Er waren te veel kado's vertelde Wessel.
Ik hoorde van een vliegveld met landingsbaan, vliegtuigen en op de foto's zag ik een mooie trui. langskomen.
Vandaag, 27 februari is de vrije dag van Irma dus kunnen ze saampjes het feest nog eens over doen.
En vrijdag wordt er getrakteerd op de créche.
En als we in april weer terug zijn doen we het voor de vierde keer nog eens dunnetjes over.Ik heb er nu al zin in.
